مدلسازی سازمان

وظیفه مهم یک سیستم مدیریت فرآیند کسب و کار هماهنگی کار در میان کارکنان یک سازمان یا شركت است. برای تحقق آن، این سیستم، با اطلاعاتی بر روی ساختار سازمانی که در آن فرآیند کسب و کار اجرا خواهد شد، فراهم می شود.
سطح انتزاع در مدل سازی سازمان در شکل زیر نشان داده شده است. همانطور که در فرآیند مدل سازی و مدل سازی داده، سطح متا مدل، وسیله ای برای بیان مدل ها فراهم می کند، که در این مورد منظور مدل های سازمانی است. مفاهیم در این سطح، شامل موقعیت ها، نقش ها، تیم ها، و روابط بین موقعیت ها مانند سرپرست می باشد. در مدل سازی سازمان، چند قوانین رسمی در مورد نحوه ی بیان ساختارهای سازمانی، و همچنین نماد هایی برای بیان آنها وجود دارد.

اصل کلی در پشت مدلسازی سازمان، منابع است.
منابع یك نهاد است که می تواند کار را برای سازمان انجام دهد. مفهوم کلی از منابع انسان ها و منابع دیگر، از قبیل کامیون ها، انبارها، و دیگر تجهیزاتی که یک شرکت برای تحقق اهداف خود نیاز دارد.

افراد، بخشی از یک سازمان کسب و کاراند. افراد در این سازمان برای تحقق اهداف کسب و کار شرکت کار می کنند. هر فرد به طور معمول برخی از موقعیت ها، و وظایف و امتیازات که فرد با موقعیتش (نه با شخصیتش) می آورد، را اشغال می كند. این اجازه می دهد تا پر کردن موقعیت ها با توجه به طرح کلی سازمانی باشد. علاوه بر این، شرکت بهتر می تواند با تغییرات در پرسنل مقابله كند. واحدهای سازمانی، گروه بندی های دائم افراد را بر اساس موقعیت هایشان انجام می دهد.
 تیم های سازمانی و یا تیم پروژه از واحدهای سازمانی خاص بدون ماهیت دائمی هستند. همچنین، گروه ها، واحدهای سازمانی با مجموعه ای از موقعیت ها هستند.
ارتباط بین ساختار سازمانی شرکت و فرآیندهای کسب و کار، توسط آیتم های کاری انجام می شود. آیتم های کاری نشان دهنده نمونه فعالیت انجام شده اند، و آیتم های کاری به منظور تسهیل در انتخاب توسط كاركنان دانش با آنها همراه هستند. به طور خاص، هنگامی سیستم مدیریت فرایند کسب و کار تعیین کننده است که، یک نمونه فعالیت خاص به حالت آماده، وارد می شود، در اینجا یک آیتم کاری به مجموعه ای از كاركنان دانش پیشنهاد می شود. هر کدام از اقلام کار با دقیقا یک نمونه فعالیت در ارتباط است.