SOA و برنامه های سازمانی

فناوری BPM بدون مشارکت نسل قبلی IT نمی تواند به درستی کار کند. عملکردهای مشترکی که هم درفرآیندهای بدون ساختار و اطلاعات استفاده می شوند و هم در قابلیت هایی که در نگه داری سیستم ها استفاده می شوند، هر دو توسط  فناوری BPM به کار گرفته شده اند.

SOA برای درک چگونگی تعامل سازمان با فناوری BPM ضروری است. SOA فرض می کند که نرم افزارها باید به روش های مختلف ساخته شوند. در اغلب نرم افزارها رابط کاربری وسیله ای برای تعامل افراد با یک برنامه کامپیوتری که برخی از عمل ها را انجام می دهد، و ممکن است داده ها در یک پایگاه داده ذخیره کند و یا از طریق شبکه با برنامه های دیگر ارتباط برقرار کند، فراهم می کند. SOA برنامه ها را به عنوان استفاده کنندگان از  سایر سرویس های موجود در نظر می گیرد. سرویس ها واحدهایی از عملکرد(کار) هستند که می توانند برای انجام برخی اعمال مفید بر روی شبکه در دسترس باشند. نقشه های  گوگل خدماتی را فراهم می کنند که به شما اجازه می دهد به قابلیت های موقعیت یابی بر روی نقشه دسترسی داشته باشید. فروشندگان نرم افزارهای سازمانی مانند SAP، برنامه های سازمانی خود را به گونه ای عرضه کرده اند که  علاوه بر واسط کاربری می توانید از طریق سرویس ­ها نیز به قابلیت­ های سیستم ها دسترسی داشته باشید.

استفاده از SOA در برنامه های سازمانی دنیای جدیدی از امکانات برای گسترش خودکارسازی را برای شرکت ها عرضه می کند. سرویس ­ها از قابلیت های رابط کاربری فراتر می روند و کانال های ارتباطی دو طرفه ­ای را بین برنامه­ های سازمانی و جهان خارج فراهم می کنند. سرویس ­ها بر پایه­ ی برنامه های سازمانی درپوش این برنامه ها را بلند می کنند و در واقع، دروازه های منطقی ارائه می کنند که اطلاعات بتوانند میان برنامه های دیگر که از این سرویس­ های ارائه شده استفاده می کنند جریان یابد. علاوه بر این، سرویس ها به عملکردهای مختلف از برنامه های سازمانی  اجازه می دهند که توسط سایرین (سایر نرم افزارهای درون و برون سازمانی) به کار گرفته شوند.

SOA بر بسیاری از محدودیت هایی که باعث عقب افتادن شرکت هایی که به دنبال گسترش خودکارسازی فرآیندهای کسب و کار هستند، غلبه می کند. سرویس­ ها، دسترسی به داده ها از هر دستگاهی، در هر قالبی، از هر مکانی، به هر شکلی و در هر زمانی را فراهم می کنند. دسترسی که این سرویس ­ها فراهم می کنند دامنه اطلاعات موجود و بالقوه و همچنین توسعه با بینشی عمیق ­تر را گسترش می دهد. هم چنین سرویس ­ها با فراهم کردن استفاده مجدد از اجزای نرم افزاری استاندارد، آسان تر کردن یکپارچگی و فراهم کردن یک مسیر مشخص برای قابلیت های پیشرفته بهبود و ارتقای سیستم ها، کارایی را افزایش می بخشد. اما بیشتر از همه، سرویس ­ها انعطاف پذیری را فراهم می کنند، یعنی امکان ایجاد برنامه های جدید که می تواند 20 درصد از فعالیت های مختلف را خودکارسازی کنند یا مزایای دیگری مانند افزایش کارایی فرآیندهای عملیاتی یا بهبود یکپارچه سازی با شرکا را فراهم می کند.