SOA و BPM

این امکان وجود دارد که خدمات را از راه های مختلفی به کار گیریم. شما می توانید برنامه هایی به زبان هایی مانندABAP(Advanced Business Application Programming) ، جاوا، C# یا روبی بنویسید. و یا می توانید سرویس ­ها را در چارچوب های برنامه نویسی مختلف که برای استفاده توسط کارشناسان در نظر گرفته شده، فراخوانی کنید و  یا می توانید برای طراحی فرآیندها از فناوری BPM استفاده کنید و سپس برای استفاده از قابلیت ها و اطلاعات از سرویس­ ها استفاده کنید. برای بیشتر شرکت هایی که مشغول تطبیق رویکرد BPM هستند، فرآیندهای تعریف شده از سرویس­های ارائه شده توسط برنامه های سازمانی برای دسترسی به داده ها و عملیات های مورد نیاز استفاده خواهند کرد. اگر چه سرویس ­های مهمی مانند موقعیت یابی، تجارت الکترونیک، تدارکات و سایر عملکردها برای گروه متنوعی از ذی­نفعان در اینترنت در دسترس خواهد بود.

فناوری BPM در ساخت بخش زیادی از SOA نقش مهمی ایفا می کند. از طریق فناوری BPM، سرعت بخشیدن به ایجاد راه حل های جدید که می تواند از نوآوری در فرآیندهای مختلف پشتیبانی کند، فرآیندهای برنامه های کاربردی موجود را گسترش دهد، یا یکپارچه سازی شبکه کسب و کار را گسترش دهد، ممکن می شود.

استفاده از راه کار سنتی 3 مشکل عمده دارد:

• ظرفیت کارکنان فنی که چگونگی نوشتن برنامه ها در جاوا، C# و ABAP را می دانند، به تنگنایی در توسعه تبدیل می شود.
• روند انتقال ملزومات مورد نیاز برای راه حل ها از کارکنان کسب و کار به کارکنان فناوری دشوار و مستعد خطاست.
• فرآیند توسعه راه حل ها در این روش آهسته تر است.

اغلب فناوری های BPM برای استفاده توسط متخصصان و هم چنین کارکنان کسب و کار طراحی شده اند. فناوری BPM برای ایجاد راه حل ها از طریق مدلسازی، یعنی استفاده از یکی از مدل هایی که قابل اجرا هستند یا آن هایی که به طریقی می توانند به راه حل های کاری ترجمه شوند، مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی، مدلسازی نسبت به برنامه نویسی در زبانی مثل ABAP، جاوا و C# ساده تر و سریع تر است. بنابراین، بدون توجه به این که چه کسی از فناوری BPM استفاده می­کند، ایجاد راه حل شتاب می­گیرد. زیرا اکنون کارکنان کسب و کار می توانند به کارکنان فناوری اضافه شوند و نقش فعال تری ایفا کنند، تعداد کسانی که میتوانند تولید راه حل کنند گسترش یافته و تنگنای توسعه کاهش می­یابد. این زبان مشترک مدلسازی همترازی را افزایش می­دهد. با گذشت زمان، ایجاد راه حل­ ها مستقیما توسط کارکنان کسب و کار می­تواند نیاز به ترجمه نیازها و خواسته ها از ذهن کارکنان کسب و کار به اسنادی که برای ایجاد راه حل ها توسط IT مورد استفاده قرار می­گیرند را، کاهش دهد. بخش عمده ای از محبوبیت روش هایی مانند Mash up از کارایی این قبیل روش های موسوم به خودت آن را انجام بده، ناشی می شود.

به عبارت دیگر، BPM و SOA شدیداً مرتبط هستند. استفاده از SOA بدون BPM به منظور سرعت بخشیدن به توسعه ممکن است. استفاده از BPM بدون SOA به معنی مدلسازی و خودکارسازی فرآیندها بدون اتصال به سیستم های تراکنشی موجود و ارائه قابلیت های عملیاتی در سطح اینترنت می باشد.  در شکل زیر نشان داده می شود که چطور یک مدل فرایند سطح بالا به مدل های سطح پایین که با سرویس ها و مولفه های ارائه شده از برنامه های کاربردی ارتباط برقرار می کند، نگاشت می شود.